İbn Merduye (veya Merdeveyh)in İbn Abbas (R.A.)dan yaptığı rivayete göre de sûre Mekke'de inmiştir.Nitekim Sûre'de Beytullah'tan söz edilmesi de bu rivayet ve görüşü kuvvetlendirmektedir.
Allâme Zemahşerî'ye göre, bu sûre, Tîn Sûresi'nden sonra inmiştir.
1-2. "Kureyş kabilesinin yaz ve kış yolculuklarında uzlaşması ve anlaşması sağlanmıştır.
3-4. Öyleyse kendilerini açken doyuran ve korku içindeyken güven veren bu Kabe'nin Rabbine kulluk etsinler."
Bu sûre Kureyş ve Allah Teala'nın Kureyş'e minneti hakkında inmiştir. Kadı Ebû Bekr el-Hîrî, Ebû Cafer Abdullah b. İsmail el-Hâşimî'den, o Sevade b. Ali'den, o Ahmed b. Ebî Bekr ez-Zührî'den, o İbrahim b. Muhammed b. Sabit'ten, o Osman b. Abdillah b. Atîk'ten, o Said b. Amr b. Ca'de'den, o babasından, o da ninesi Ümm-ü Hani bint-i Ebî Talib'den bize şu rivayette bulundu:
"Nebî (s.a.v.) buyurdu ki:
"Allah Teala Kureyş'i yedi özellikle üstün kıldı. Bu yedi özellik Kureyş'ten önce hiç kimseye verilmediği gibi, daha sonra da hiç kimseye verilmeyecektir. Zira hilafet onlarda kalacak, hacılara su verme onlarda kalacak, nübüvvet onlardadır. Müşrik oldukları bir sırada fil ordusuna karşı yardıma mazhar olmuşlar, bu yüzden onlardan başka hiç kimsenin Allah'a ibâdet etmediği bir dönemde yedi (veya başka bir rivayete göre yirmi) sene Allah'a ibâdet etmişlerdir. Ve onlar hakkında bir sûre inmiştir ki, bu sûrede onlardan başkasının ismi zikredilmedi."
Rasulullah (s.a.v.) sonra, Kureyş Suresi’ni okudu.
Kureyş Suresi İle İlgili Yazılar
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder